Sankami z Boraczej

Zastanawialiśmy sie gdzie by wyskoczyć na sanki i padło na Hale Boraczą.
Fajnie sie tam wychodzi z Żabnicy drogą. Odbija ona od szlaku w prawo i wije się pod schronisko. Teraz idzie sie nią dość przyjemnie, od czasu gdy powaliło las zdecydowanie bardziej widokowo niż szlakiem.
Choć poza zima może drażnić to, że część prowadzi asfaltem. Ale zimą super.

W schronisku sporo ludzi, mega-drożdżówki z borówkami nadal w sprzedaży.

Z Boraczej zaczęliśmy zjeżdżać sankami już szlakiem. Wydeptany był wąski tor wiec jechało sie jak w rynnie. Tzn córka w sankach jechała, bo ja za nią zapier... aż mnie chwilami zadyszka brała. Na końcu żona próbująca nas dogonić.
Byłą nie zła zabawa Very Happy

Szkoda tylko, że pogoda taka bezpłciowa. Cały czas słońce próbowało sie przebić przez chmury ale nic z tego nie wyszło i ciągle miało sie wrażenie jakby było pod wieczór.

[link widoczny dla zalogowanych]

fajna sprawa te drożdżówki i zjazd na sankach. Dawno nie jadłam boraczych drożdżówek ani nie zjeżdżałam na sankach Sad

Drożdżówki to już prawie znak firmowy tego schroniska. Smile

Patrząc na zdjęcia mam wrażenie, że Zuzia wkrótce stanie się "znakiem firmowym" turystyki pieszej w Beskidach.

Mam tylko nadzieje, że z wiekiem jej ta chęć na wycieczki nie przejdzie.
Sam też łaże ale jednak z dzieckiem to coś innego. Jakby sie góry od nowa odkrywało.

post wygasł

Byliśmy w niedziele, gdzieś koło południa w schronisku siedzieliśmy. Ty o której byłeś?

post wygasł

O to pewnie tych narciarzy nie spotkałeś co na halo jeździli.

Głodna się zrobiłam przez te drożdżówki ;]
Nowy rodzaj turystyki? Saneczkowa Very Happy

Coś w tym klimacie Smile

Dobra zabawa, górskie otoczenie i wszyscy zadowoleni.

post wygasł

Może trochę nie w temacie, ale tak mi się przypomniały dawne czasy i ciekawi mnie, na czym zjeżdżaliście będąc w wieku "młodzieżowym"?

Bo ja np. zawsze bałam się sanek (i słusznie, bo kilka razy podbiła mi oko jakaś płoza), a dupochlasty (czyli tzw. "jabłka") zawsze mi się wydawały jakieś takie niewygodne i siniakotwórcze na delikatnych częściach ciała, więc nawet nie próbowałam.

My z bratem i kuzynem napychaliśmy siano albo jakieś stare szmaty do takich dużych worów od cementu i na tym zjeżdżaliśmy z grapy w Bystrej. Chyba nie muszę mówić jaką zawrotną prędkość osiągaliśmy w "rynnach" wyżłobionych przez nasze worki! Jak bobsleje!

No i było to przy tym naprawdę bezpieczne, chyba, że ktoś kogoś doganiał i następował crash...

Piotrek, obudziłeś we mnie cudowne wspomnienia, ale może już się nie będę dalej rozpisywać, bo zdominuję Twój wątek swoimi wynurzeniami... Wink

Jeździło się na sankach ale zdecydowanie lepiej na foliowym worku. Z tym, że zamiast siana wkładało się śnieg, najlepiej lekko mokry, żeby był ciężki. Taki sprzęt to torpeda.
I oczywiście dętka z traktora. Masakra.
Najczęściej chodziliśmy na Grojec, głównie na "Witkowe"-stroma długa polana zakończona bardzo stromym, wysokim (kilkanaście metrów) i porośniętym drzewami spadem do potoku. Niejeden z nas tam spadał, wielu w swym spadzie przewieszało się przez drzewa jak ręczniki

Bardzo dobrze zjeżdża sie też na harcerskim materacu. Od spodu ma derme, poślizg niesamowity.

fajna relecja:)