Znów idę na południe.

Czasem warto przetracić setki książek w bibliotece by trafic na coś tak sympatycznego. Książka Stanisława Pagaczewskiego "Znów idę na południe" to zbiór wspomnień autora z wypraw w beskidy (głównie sądecki). Nie są to jednak typowe opisy/relacje wypraw a przyjemnie napisane, z odrobiną poezji i zachwytu nad przyrodą wspomnienia z poznawania i odkrywania uroków wędrówek górskich. Można zauważyć, że autor docenia cisze, uroki polanek, doliny potoków, nigdzie sie nie spieszy i nic nie zdobywa. W swoich wędrówkach jest nastawiony na "być" z nie "przejść".
Książka jest dość stara a dotyczy sytuacji z lat 50-60tych, gdy nie było super sprztu, szlaków nieco mniej a żeby nocowac na Hali Miziowej trzeba było mieć przepustkę SG i zostawić aparat fotograficzny za pokwitowanie Very Happy

w jednostce.
Czyta się bardzo przyjemnie.