Po latach na Turbaczu

Czytając relację Mirka z błotnistej wyprawy na Słowiankę przypomniałem sobie, że nie tak dawno, bo pod koniec lipca też pławiłem się w ogromnych pokładach błota na gorczańskich szlakach. Wiele lat minęło od mojego ostatniego pobytu na Turbaczu, postanowiłem więc dwa ostatnie dni urlopu spędzic w tym ładnym zakątku polskich gór.
Ruszyłem z Rabki, przez którą przemknąłem szybko i sprawnie, i już po chwili zaczynam łagodne podejście wśród malowniczych pól z pięknymi widokami na pobliski Beskid Wyspowy z charakterystycznym szczytem Lubonia Wlk. na pierwszym planie. Błoto już tutaj zaczyna pokazywać swoje oblicze, ale spokojnie można go omijać (bo ja bardzo nie lubię w nie właźić Confused

). Przez Maciejową docieram do bacówki PTTK (oczywiście wstępuję). Dalej, czasem środkiem płynącego szlakiem potoku dochodzę na Stare Wierchy, gdzie uwagę moją zwraca wymieniony na schronisku dach z gontowego na jakiś brzydki papowy. Może to taki znak czsu ? Confused

. Widoki takie sobie, głównie zamglone, ale Babia, gdzieś sie tam w dali wyłania.
Podchodząc pod Turbacz, też lekkie zdziwienie, bo od poprzedniego razu drzew na zboczach jakby drastycznie ubyło. Na szczycie tradycyjnie obelisk, krzyż i niestety kilka kikutów pni. Gdy dotarłem do schroniska w pierwszej chwili myślałem, że jest nieczynne (gdzie te tłumy w środku sezonu). Z noclegu korzystało chyba tylko kilka osób. Pogoda zaczęła się trochę pogarszać, ale miałem nadzieję, że rano nacieszę oko piękną panoramą Tatr. Niestety nie tym razem, dzień wstał tak mglisty,że ledwo było widać schronisko, a wędrówkę zamiast przez Halę Długą, Kiczorę, Wysznią itd. kontynuowałem niebieskim szlakiem do Łopusznej. I tu dopiero błoto dało popalić, że czasem trudno było wyciągnąć zassany przez gliniaste paskudztwo but. Na szczęście po dotarciu nad rzekę w dolinę Łopuszanki mogłem doprowadzić się do stanu używalności. Później już tylko pare kilometrów asfaltem i bus do Nowego Targu.
Zdjęcia tutaj :
[link widoczny dla zalogowanych]

Ładne zdjęcie Smile

Ładne chmurki Smile

Miałeś towarzystwo Smile

Fajnie, że chociaż w 1 dzień pogoda dopisała Smile

Lato w tym roku nie rozpieszcza, więc szczęście miał ten, kto będąc w górach załapał się na minimum dwa dni z rzędu z ładną pogodą.

Maki nad Łopuszanką świetnie wyszły

Sielankowe widoczki, zwłaszcza te:

Podobne zdjęcie już w jakiejś relacji widziałem Smile

błoto dodaje uroku każdej wyprawie Smile

ja nauczyłem się dzięki temu zabierać dodatkowe "przyrządy" do mycia obuwia bo czasem patyki i trawa to mało Smile

ale mimo wszystko fajna wędrówka Smile

a MEGA motyl jak z obrazka Wink

ja wybrałem moje ulubione zdjęcie z wyprawy Smile

pozdrawiam

Te sielankowe widoczki są bardzo charakterystyczne dla okolic Maciejowej, więc pewnie często pojawiają się na zdjęciach zauroczonych tym miejscem turystów. Wśród nich byłem i ja Very Happy

błoto dodaje uroku każdej wyprawie
ja nauczyłem się dzięki temu zabierać dodatkowe "przyrządy" do mycia obuwia bo czasem patyki i trawa to mało

Mnie wystarczył wysoki poziom wody w rwącej rzece Smile

a potem krystaliczna woda źródlana staje się - zuberem lub innym śmierdziuchem Wink

eskimos napisał:

a potem krystaliczna woda źródlana staje się - zuberem lub innym śmierdziuchem Wink

To co miałem na butach to były same naturalne składniki mineralne (prosto z gór) Laughing

tylko rozlewać prosto do butelek Smile

Heh... Dediczanka by była Wink

W razie czego roszczę sobie należne gratyfikacje za używanie nazwy Laughing

ale o moim skądinąd GENIALNYM pomyśle przy odbieraniu profitów proszę pamiętać Smile

Fajne, takie właśnie... sielankowe. Tylko dlaczego to nie jest w relacjach?

dmirstek napisał:

Fajne, takie właśnie... sielankowe. Tylko dlaczego to nie jest w relacjach?

Gdyby tak głębiej się nad tym zastanowić, to... masz rację Confused

, a może według mnie Gorce to nie Beskidy Laughing

?